หลักการกรองของตัวกรอง

1. ดักจับอนุภาคฝุ่นในอากาศ เคลื่อนที่ด้วยแรงเฉื่อยหรือการเคลื่อนที่แบบบราวน์แบบสุ่ม หรือเคลื่อนที่ด้วยแรงสนามบางอย่าง เมื่อการเคลื่อนที่ของอนุภาคกระทบกับวัตถุอื่น แรงแวนเดอร์วาลส์จะอยู่ระหว่างวัตถุ (โมเลกุลและโมเลกุล) แรงระหว่างกลุ่มโมเลกุลและกลุ่มโมเลกุลทำให้อนุภาคเกาะติดกับพื้นผิวของเส้นใย ฝุ่นที่เข้ามาในตัวกลางของตัวกรองมีโอกาสกระทบกับตัวกลางมากขึ้น และจะเกาะติดเมื่อกระทบกับตัวกลาง ฝุ่นที่มีขนาดเล็กจะชนกันเองเพื่อสร้างอนุภาคขนาดใหญ่ขึ้นและตกตะกอน และความเข้มข้นของอนุภาคของฝุ่นในอากาศค่อนข้างคงที่ การซีดจางของภายในและผนังเป็นเพราะเหตุนี้ การปฏิบัติต่อตัวกรองเส้นใยเหมือนตะแกรงจึงไม่ถูกต้อง

2. ความเฉื่อยและการแพร่ อนุภาคฝุ่นเคลื่อนที่ในความเฉื่อยในกระแสลม เมื่อพบกับเส้นใยที่ไม่เป็นระเบียบ กระแสลมจะเปลี่ยนทิศทาง และอนุภาคจะถูกยึดด้วยความเฉื่อย ซึ่งจะกระทบกับเส้นใยและถูกยึดเข้าด้วยกัน ยิ่งอนุภาคมีขนาดใหญ่ขึ้น อนุภาคก็จะกระทบได้ง่ายขึ้น และเกิดผลดีมากขึ้น อนุภาคฝุ่นขนาดเล็กใช้สำหรับการเคลื่อนที่แบบบราวน์แบบสุ่ม ยิ่งอนุภาคมีขนาดเล็ก การเคลื่อนไหวไม่สม่ำเสมอก็จะรุนแรงมากขึ้น มีโอกาสชนสิ่งกีดขวางมากขึ้น และเกิดผลกรองที่ดีขึ้น อนุภาคขนาดเล็กกว่า 0.1 ไมครอนในอากาศส่วนใหญ่ใช้สำหรับการเคลื่อนที่แบบบราวน์ และอนุภาคมีขนาดเล็กและเกิดผลกรองที่ดี อนุภาคขนาดใหญ่กว่า 0.3 ไมครอนส่วนใหญ่ใช้สำหรับการเคลื่อนที่แบบเฉื่อย และยิ่งอนุภาคมีขนาดใหญ่ ประสิทธิภาพก็จะสูงขึ้น ไม่ชัดเจนว่าการแพร่กระจายและความเฉื่อยเป็นสิ่งที่กรองออกได้ยากที่สุด เมื่อวัดประสิทธิภาพของตัวกรองประสิทธิภาพสูง มักจะระบุให้วัดค่าประสิทธิภาพของฝุ่นที่วัดได้ยากที่สุด

3. การกระทำไฟฟ้าสถิต ด้วยเหตุผลบางประการ เส้นใยและอนุภาคอาจมีประจุไฟฟ้าสถิต เอฟเฟกต์การกรองของวัสดุกรองที่มีประจุไฟฟ้าสถิตสามารถปรับปรุงได้อย่างมีนัยสำคัญ สาเหตุ: ไฟฟ้าสถิตทำให้ฝุ่นเปลี่ยนเส้นทางและชนกับสิ่งกีดขวาง ไฟฟ้าสถิตทำให้ฝุ่นเกาะแน่นบนตัวกลางมากขึ้น วัสดุที่สามารถพาไฟฟ้าสถิตได้นานเรียกว่าวัสดุ "อิเล็กเตรต" ความต้านทานของวัสดุหลังจากไฟฟ้าสถิตไม่เปลี่ยนแปลง และเอฟเฟกต์การกรองได้รับการปรับปรุงอย่างเห็นได้ชัด ไฟฟ้าสถิตไม่ได้มีบทบาทสำคัญต่อเอฟเฟกต์การกรอง แต่มีบทบาทเสริมเท่านั้น

4. การกรองทางเคมี ตัวกรองทางเคมีจะดูดซับโมเลกุลของก๊าซที่เป็นอันตรายเป็นหลัก มีรูพรุนขนาดเล็กจำนวนมากที่มองไม่เห็นในวัสดุถ่านกัมมันต์ซึ่งมีพื้นที่การดูดซับขนาดใหญ่ ในถ่านกัมมันต์ที่มีขนาดเมล็ดข้าว พื้นที่ภายในรูพรุนขนาดเล็กจะมีมากกว่าสิบตารางเมตร หลังจากโมเลกุลอิสระสัมผัสกับถ่านกัมมันต์แล้ว โมเลกุลเหล่านี้จะควบแน่นเป็นของเหลวในรูพรุนขนาดเล็กและยังคงอยู่ในรูพรุนขนาดเล็กเนื่องจากหลักการของเส้นเลือดฝอย และบางส่วนจะรวมเข้ากับวัสดุ การดูดซับที่ไม่มีปฏิกิริยาเคมีที่สำคัญเรียกว่าการดูดซับทางกายภาพ ถ่านกัมมันต์บางส่วนได้รับการบำบัด และอนุภาคที่ดูดซับจะทำปฏิกิริยากับวัสดุเพื่อสร้างสารแข็งหรือก๊าซที่ไม่เป็นอันตราย ซึ่งเรียกว่าการดูดซับ Huai ความสามารถในการดูดซับของถ่านกัมมันต์ระหว่างการใช้งานวัสดุจะอ่อนลงอย่างต่อเนื่อง และเมื่ออ่อนลงในระดับหนึ่ง ตัวกรองจะถูกทิ้ง หากเป็นเพียงการดูดซับทางกายภาพ ถ่านกัมมันต์อาจถูกสร้างขึ้นใหม่โดยการให้ความร้อนหรือการนึ่งเพื่อกำจัดก๊าซที่เป็นอันตรายออกจากถ่านกัมมันต์