วงจรการใช้ตัวกรองทดแทน

ตัวกรองอากาศเป็นอุปกรณ์หลักของระบบฟอกอากาศ ตัวกรองอากาศจะสร้างความต้านทานต่ออากาศ เมื่อฝุ่นในแผ่นกรองเพิ่มมากขึ้น ความต้านทานของแผ่นกรองก็จะเพิ่มขึ้นด้วย เมื่อแผ่นกรองมีฝุ่นมากเกินไปและความต้านทานสูงเกินไป ตัวกรองจะลดลงตามปริมาตรอากาศ หรือแผ่นกรองจะถูกเจาะทะลุเพียงบางส่วน ดังนั้น เมื่อความต้านทานของแผ่นกรองเพิ่มขึ้นถึงค่าหนึ่ง แผ่นกรองก็จะถูกทิ้ง ดังนั้น ในการใช้งานแผ่นกรอง คุณจะต้องมีอายุการใช้งานที่เหมาะสม ในกรณีที่แผ่นกรองไม่ได้รับความเสียหาย อายุการใช้งานโดยทั่วไปจะถูกกำหนดโดยความต้านทาน
อายุการใช้งานของตัวกรองขึ้นอยู่กับข้อดีข้อเสียของตัวมันเอง เช่น วัสดุของตัวกรอง พื้นที่การกรอง การออกแบบโครงสร้าง ความต้านทานเริ่มต้น ฯลฯ นอกจากนี้ยังเกี่ยวข้องกับความเข้มข้นของฝุ่นในอากาศ ปริมาตรอากาศจริง และการตั้งค่าความต้านทานขั้นสุดท้ายอีกด้วย
เพื่อให้ควบคุมวงจรชีวิตที่เหมาะสมได้ คุณต้องเข้าใจการเปลี่ยนแปลงของความต้านทานก่อนอื่นคุณต้องเข้าใจคำจำกัดความต่อไปนี้:

1. ค่าความต้านทานเริ่มต้นที่กำหนด: ค่าความต้านทานเริ่มต้นที่ได้รับจากตัวอย่างตัวกรอง เส้นโค้งคุณลักษณะของตัวกรอง หรือรายงานการทดสอบตัวกรองภายใต้ปริมาณอากาศที่กำหนด
2. ค่าความต้านทานเริ่มต้นของการออกแบบ: ค่าความต้านทานของตัวกรองภายใต้ปริมาณอากาศที่ออกแบบระบบ (ควรให้มาโดยผู้ออกแบบระบบปรับอากาศ)
3. ความต้านทานเริ่มต้นของการทำงาน: ในช่วงเริ่มต้นการทำงานของระบบ ความต้านทานของตัวกรอง หากไม่มีเครื่องมือวัดความดัน ความต้านทานภายใต้ปริมาณอากาศที่ออกแบบไว้จะถือเป็นความต้านทานเริ่มต้นของการทำงานเท่านั้น (ปริมาณอากาศที่ไหลจริงไม่สามารถเท่ากับปริมาณอากาศที่ออกแบบไว้ได้อย่างสมบูรณ์)
ระหว่างการทำงาน ควรตรวจสอบความต้านทานของตัวกรองเป็นประจำให้เกินความต้านทานเริ่มต้น (ควรติดตั้งอุปกรณ์ตรวจสอบความต้านทานในแต่ละส่วนของตัวกรอง) เพื่อพิจารณาว่าควรเปลี่ยนตัวกรองเมื่อใดรอบการเปลี่ยนตัวกรอง ดูตารางด้านล่าง (เพื่อใช้ในการอ้างอิงเท่านั้น):

ยิ่งแผ่นกรองสกปรกมากเท่าไหร่ ความต้านทานก็จะยิ่งเพิ่มขึ้นเร็วเท่านั้น ความต้านทานที่สูงเกินไปไม่ได้หมายความว่าแผ่นกรองจะมีอายุการใช้งานยาวนานขึ้น และความต้านทานที่มากเกินไปจะทำให้ปริมาณอากาศในระบบปรับอากาศลดลงอย่างรวดเร็ว ไม่แนะนำให้ใช้ความต้านทานที่สูงเกินไป